สมบัติชิ้นสุดท้าย.....จากรอซูล
วันเวลาที่ล่วงเลยไปเป็นพันกว่าปีแล้ว ที่ท่านศาสดาผู้เป็นที่รักของมนุษยชาติ ได้จากลาโลกนี้ไปอย่างสงบ ท่านได้กลับคืนสู่ความเมตตาของอัลลอฮฺ อย่างไม่มีวันกลับ เหล่าบรรดาศอฮาบะฮฺผู้ภัคดี ภรรยาและลูกๆของท่าน รวมทั้งผู้คนอีกมากมายที่รักท่าน ต่างก็เคยเผชิญกับความเจ็บปวดจากการสูญเสียท่านศาสดาผู้เป็นแบบอย่างที่รักของพวกเขามา น้ำตาที่ไหลอาบแก้มของพวกเขาในวันนั้น ได้ถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ที่ไม่มีวันลืม การจากไปในครั้งนั้นของท่านศาสดาผู้ทรงคุณธรรม
ท่านไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลยแม้เพียงเศษสตางค์สักแดงเดียว
ท่านไม่ได้ทิ้งไว้ซึ่งทรัพย์สินที่มีค่า
แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้น ท่านได้ทิ้งสิ่งที่มีค่าที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดในโลกนี้
ท่านได้ทิ้งของขวัญที่ไม่สามารถประเมินราคาได้
ท่านได้ทิ้งไว้ซึ่งสิ้นค้าที่ไม่มีขายตามท้องตลาด และไม่มีสกุลเงินของชาติใดที่สามารถซื้อได้
ไม่น่าเชื่อ สิ่งที่มีค่ายิ่งนั้น แท้จริงแล้วคืออัลกุรอ่าน และอัลฮาดีษ เมื่อสองสิ่งนี้มารวมกันแล้วกลายเป็น “อัสสุนนะฮฺ” แบบอย่างที่ท่านศาสดาแห่งมวลมนุษยชาติกระทำไว้เพื่อเป็นแนวทาง และเป็นไฟที่ส่องแสงในยามมืดแก่ชนรุ่นหลัง
อัสสุนนะฮฺ สมบัติชิ้นเดียวที่ท่านศาสดาได้ทิ้งไว้ให้กับประชาชาติของท่านทั้งหลาย ทั้งเราและกลุ่มชนก่อนหน้าเรา ท่านไม่ได้หวังให้เราสุขสบายอยู่บนโลกนี้ แต่ท่านหวังให้เรากลับไปอยู่กับท่านที่บ้านเดิมของเรา นี่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ท่านทิ้งไว้ให้กับประชาชาติที่ท่านรักและห่วงใย
ประชาชาติผู้ศรัทธาก่อนหน้าเราพึงพอใจกับสมบัติที่ท่านศาสดาได้มอบให้ พวกเขาพอใจกับสิ่งที่ผู้เป็นที่รักของเขามอบให้ พวกเขาทั้งหลายยึดเอาอัสสุนนะฮฺแบบอย่างของท่านในการดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่บนโลกดุนยาอย่างไม่ลังเลและไม่มีความคลางแคลงใดๆ เพราะเขาเชื่อในสมบัติ(อัสสุนนะฮฺ)ที่ท่านศาสดาทิ้งไว้ และเชื่อว่านั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดและมีค่าเหนือกว่าสมบัติชิ้นใดในโลกนี้ นี่เป็นทางเดินที่ถูกต้อง เป็นทางเดินที่นำพวกเขาไปเจออกับท่านศาสดาอันเป็นที่รักของพวกเขาอีกครั้งในสวนสวรรค์
และแล้วสิ่งที่คิด พวกเขาหวังก็เป็นจริง เนื่องด้วยสมบัติชิ้นสุดท้ายของท่านศาสดาที่พวกเขายึดถือและปฏิบัติเป็นเนื่องนิจ ทำให้พวกเขากลายเป็นชาวสวรรค์ เป็นบ่าวที่อัลลอฮฺเมตตาและโปรดปราน และที่สำคัญพวกเขามีโอกาสพบเจอและอยู่ร่วมกับท่านศาสดาผู้เป็นที่รักของพวกเขาอีกครั้งในสวนสวรรค์อันนิจนิรันดร์
แล้วเราล่ะ! กลุ่มชนรุนหลัง ประชาชาติยุคสุดท้ายของท่านศาสดา ประชาชาติที่หลงอยู่กับความสุขสบายบนโลกนี้
เคยไหม ที่จะคิดนำเอาอัสสุนนะ สมบัติของท่านศาสดามาปฏิบัติ
เคยไหมที่จะคิดกลับไปพบท่าน
เคยไหมที่จะคิดภูมิใจกับสมบัติของท่าน
หรือคิดถึงแต่เพียงความสนุกสนานรื่นเริงเท่านั้น
เราทุกคนควรถามตัวเองดูซิว่า เราพอใจกับสมบัติชิ้นนี้หรือไม่
No comments:
Post a Comment